شعر خانم پروانه نجاتی در رثاء استاد مهدیخانی (مجرد)

به عزت و شرف لااله الا الله
که در طریق محمد تو بوده ای دلخواه
که ما ز تو نشنیدیم غیر خوبی و خیر
چگونه صبر کند دل در این غم جانکاه
یتیم شد غزل عاشقانه شیراز
ز باغ روشن گیلاس دست ها کوتاه
دلم به یاد غزل های ناب زیتونی ست
به سرزمین غزل سر کشیده مضمون آه
به یاد حضرت استاد دیده بارانی
دریغ و درد که شد پشت ابر پنهان ماه
صدای سرخوش تو جاودانه خواهد ماند
درود بر تو و آن روح عاشق آگاه
سر مزار تو گل ها به وجد می آیند
چه وضع و حال خوشی لااله الا الله
شیراز….پروانه نجاتی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا